Τόσο κράτησε η σωτηρία μας. Δύο εβδομάδες. Ξαφνικά όλες οι χαζομάρες που έλεγαν ξεχάστηκαν, όμως το μεσοπρόθεσμο παραμένει ένα ψηφισμένο νομοσχέδιο. Η σωτηρία βέβαια, απέχει λίγο περισσότερο. Όχι πως την βλέπαμε να έρχεται νωρίτερα, αλλά τώρα αμφιβάλλουμε περισσότερο για την ύπαρξη της.
Ο κ. Βενιζέλος προσπαθεί από χθες να μας πείσει πως όταν πτωχεύεις επιλεκτικά... δεν πτωχεύεις.
Εγώ θα τον ενημερώσω πως όταν έχεις πτωχεύσει ήδη, έχει λίγη σημασία πως θα ονομάσεις την πτώχευση. Αν είναι όπως λέει απλά μια... "αξιολόγηση των τριών οίκων αξιολόγησης στα ομόλογα"...
πως είναι δυνατόν κάτι τόσο απλό να αποτελεί πιθανή λύση του προβλήματος;
Όταν χτίζεις μια οικονομία επί τριάντα χρόνια, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να γκρεμιστεί στη στιγμή από μια συγκυρία ή από ένα εξαιρετικά ατυχές γεγονός (βλ. Ιαπωνία, Κύπρος κλπ.).
Αν αναλογιστώ την περίπτωση της Ελλάδας... δηλαδή μια οικονομία που γκρεμίζεται επί τριάντα χρόνια... κατανοώ ότι δεν μπορεί να σωθεί από την μία στιγμή στην άλλη και ότι θα πρέπει να γίνουν θυσίες. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι γιατί συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε σε αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση την διαπραγμάτευση της σωτηρίας μας.
Η συγκεκριμένη κυβέρνηση επι είκοσι μήνες ανακοινώνει μέτρα, εκ των οποίων τα μισά μπορεί να θεωρηθούν "σκουπίδια" και τα άλλα μισά ελπιδοφόρα.
Επέλεξε να εφαρμόσει άμεσα τα "σκουπίδια" που όπως φαίνεται έχουν νεκρώσει την αγορά και να αναβάλλει οτιδήποτε υπήρχει περίπτωση να ανατρέψει λίγο την κατάσταση ή έστω το κλίμα.
Θα επαναλάβω για ακόμα μία φορά, ότι κανένας βουτηγμένος στα χρέη δεν σώζεται με νέα δάνεια, πόσο μάλιστα αν αυτά είναι με ψηλά επιτόκια. Είναι κοροϊδία να πιστέψει κάποιος ότι η Ε.Ε. ήθελε να μας σώσει δίνοντας μας δάνειο με 5%.
Έστω και αν είχε κάποια τύχη το συγκεκριμένο σενάριο, σίγουρα θα ήταν σε μια άλλη εποχή, όπου δεν θα υπήρχε παγκόσμια ύφεση και θα ήταν πιο πιθανή η επίτευξη υψηλού ρυθμού ανάπτυξης.
Όμως ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, θα έπρεπε να παρθούν μέτρα που να ενισχύουν την ανάπτυξη και όχι να της βάζουν "τρικλοποδιά", όπως και γίνεται με τα μέτρα αυτής της κυβέρνησης.
Ο μόνος τρόπος είναι το συμμάζεμα των ήδη υπάρχοντων δανείων σε ένα και καλό, με ευνοϊκότερους όρους αποπληρωμής.
Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, το πιθανότερο είναι να έρθει η πτώχευση, είτε απλή και ξεκάθαρη, είτε καμουφλαρισμένη με κάποιο όνομα "μάσκα" για να κρυφτεί από τα CDS.
Σε Ελληνικό επίπεδο τι να πεις και να αναφέρεις... Τα είπες όλα. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, όμως, βλέπω μια ανοησία πολιτικών που πάει σύννεφο: Δεν μπορείς να σώσεις και την Ελλάδα (κατά συνέπεια τους Λαούς) και τις τράπεζες... Δεν γίνεται, πρέπει να επιλέξουν να βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο... Όσο το συντομότερο τόσο καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή