Για να λυθεί το πρόβλημα της διαφθοράς ή έστω να μειωθεί δραστικά, πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στον τρόπο που αυτό αντιλαμβάνεται την διακυβέρνηση.
Στις μέρες μας ο κάθε βουλευτής ή μέλος της κυβέρνησης, θεωρείται όχι άδικα, μία πιθανή μηχανή παραγωγής διαφθοράς. Αυτό είναι κάτι που έχει εδραιωθεί στη σκέψη του πολίτη σε βάθος χρόνου και θέλει πολύ κόπο από μέρους τους για να αλλάξει.
Όταν ο πρωθυπουργός της χώρας ανακοινώνει ότι θέλει να τα βάλει με την διαφθορά, προφανώς η σκέψη μου πηγαίνει στο ότι θα συγκρουστεί με το συνάφι του, όμως οι μέχρι τώρα επιλογές...
δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Επιλέγει ο κ.Παπανδρέου, όπως και ο προκάτοχος του κ.Καραμανλής, να κυνηγήσει τους μικρομεσαίους, αφήνοντας ήσυχους τους μεγαλοκαρχαρίες αλλά και τα πρόσωπα του πολιτικού συστήματος που "παράγουν" την διαφθορά.
Αυτό που θα έπρεπε να κάνει ένας πρωθυπουργός που πραγματικά θα ήθελε να αντιμετωπίσει την διαφθορα, θα ήταν να μειώσει τις μονάδες παραγωγής της, κατεβάζοντας των αριθμό των βουλευτών από 300 σε 200. Τα βουλευτικά γραφεία αποτελούν τα μεγαλύτερα "μαγειρεία" διαφθοράς και οι Master Chef είναι οι βουλευτές. Να κυρήξει ως αυστηρά απαγορευμένη την "συνταγή" της διαφθοράς και να εξορίζει μια για πάντα από τα "μαγειρεία" όποιον παραβεί το νόμο.
Παράλληλα θα έπρεπε να μειώσει τους συμβούλους που μπορεί να έχει ο κάθε βουλευτής (βοηθοί Master Chef), καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις οι σύμβουλοι είναι μέλη της οικογένειας που εξασφαλίζουν ένα επιπλέον εισόδημα για την οικογένεια ή και τον ίδιο τον βουλευτή. Ούτως η άλλως κάποιοι από αυτούς έχουν σαν αντικείμενο εργασίας την αποστολή ευχαριστήριας-συγχαρητήριας αλληλογραφίας και την διατήρηση των πελατιακών επαφών του βουλευτή, κάτι που ελπίζω να συμφωνούμε ότι παράγει διαφθορά και πρέπει να σταματήσει. Ο βουλευτής πρέπει να διατηρεί την επαφή του με τους ψηφοφόρους του μέσω της επιτυχημένης πολιτικής του και όχι με δωρεές από τα χρήματα του Έλληνα πολίτη.
Επείδή οι Master Chef μας πρόλαβαν και ταϊσαν πολύ κόσμο με την σπεσιαλιτέ τους (διαφθορά), με πολλούς από αυτούς που δοκίμασαν να έχουν εντυπωσιαστεί και να θέλουν να ξαναδοκιμάσουν, το κράτος θα έπρεπε να κάνει ξεκάθαρο, ότι όποιος ξαναδοκιμάζει θα τιμωρείται παραδειγματικά μέχρι να ξεχαστεί η "συνταγή".
Τέλος, θα έπρεπε να καταργήσει τον νόμο "Περι Ευθύνης Υπουργών".
Αυτός ο νόμος θα μπορούσε να ονομάζεται ενναλακτικά και "Νόμος Περι Ανευθυνότητας Υπουργών", καθώς μόνο κάποιος ανεύθυνος έχει ανάγκη να προστατεύεται από τέτοιους νόμους.
Θα μπορούσε όμως να ονομάζεται και "Νόμος Περι Προστασίας Διαφθοράς", που είναι και η μοναδική χρήση που έχει γίνει σε αυτό το νόμο από την μέρα που ψηφίστηκε.
Είναι αδιανόητο την ώρα που ζητάει η κυβέρνηση από τους πολίτες να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις "αμαρτίες" που έκαναν στο παρελθόν, να απαλλάσει με τέτοιο νόμο τους υπουργούς που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τς περισσότερες "αμαρτίες". Όποιος υπουργός ή βουλευτής δεν θεωρεί τον εαυτό του αρκετά υπεύθυνο για τις πράξεις του και για την θέση που ανέλαβε, θα πρέπει να παραιτείται άμεσα, καθώς η θέση που έχει αναλάβει έιναι αυτή που απαιτεί την μεγαλύτερη υπευθυνότητα από οποιαδήποτε άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου