Έχουν περάσει δεκατέσσερις μήνες από την ημέρα που ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όλο αυτό το διάστημα, έχουν ακουστεί εκατοντάδες απόψεις για την χώρα μας, άλλες ενθαρυντικές και άλλες αποθαρυντικές. Έχουν ανοίξει χιλιάδες συζητήσεις για να βρεθούν τα αίτια που μας οδήγησαν ως εδώ, αλλά και λύσεις που θα μας σώσουν. Μετά από ένα χρόνο και κάτι όμως δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα και το μόνο που κατάφεραν όλο αυτό το διάστημα να πετύχουν οι πολιτικοί μας, είναι να κρατάνε τους ανθρώπους μιας ολόκληρης χώρας... με σφιγμένο στομάχι κάθε μέρα της ζωής τους.
Σε κάθε συζήτηση που ανοίγει για να βρεθούν τα αίτια της κατάντιας μας, μπορεί να ακουστούν τόσες διαφορετικές απόψεις, όσα και τα άτομα που συζητάνε. Ένα μόνο είναι το σημείο που συμφωνούν σχεδόν όλοι...
ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι πολιτικοί.
Οι πολιτικοί που μοιράσαν τα δανεικά σαν καραμέλες στον κόσμο για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους και τώρα τα ζητάνε πίσω.
Οι πολιτικοί που έκαναν "νόμιμη" την διαφθορά στην Ελλάδα.
Οι πολιτικοί που εκμεταλλεύτηκαν τις ανάγκες και τις αδυναμίες των ψηφοφόρων τους.
Αυτοί που μετέτρεψαν την υποχρέωση τους να προσφέρουν στο σύνολο, σε παροχή υπηρεσίας με μπλοκάκι.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να χωνέψουμε ότι οι πολιτικοί του σήμερα στερούνται ικανοτήτων. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ να αποκτήσουν ικανότητες να διοικούν. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να ξεγελάσουν τον κόσμο και να εκλεγούν. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ να κάνουν το σωστό για τον τόπο, αλλά να κάνουν αυτό που θα γέμιζε το σακούλι με ψήφους.
Αυτές είναι αλήθειες που τις συζητάμε όλοι επί τέσσερα χρόνια και τις ξεχνάμε την κρίσιμη στιγμή των εκλογών.
Μήπως δεν μας αξίζει κάτι καλύτερο;
Μήπως είναι πλέον όλη η "δεξαμενή" σάπια;
Ελπίζω πως όχι.
Ελπίζω να είναι θέμα τύχης, ότι έχει χρόνια να αναδειχθεί ένας πραγματικά σοβαρός πολιτικός.
Ελπίζω να είναι απλώς συγκυρία, ότι εδώ και αρκετά χρόνια αποφασίζουμε και δίνουμε την εξουσία μέσω της ψήφου μας σε "μικρούς" πολιτικούς.
Σε κάθε συζήτηση που ανοίγει για να βρεθούν τα αίτια της κατάντιας μας, μπορεί να ακουστούν τόσες διαφορετικές απόψεις, όσα και τα άτομα που συζητάνε. Ένα μόνο είναι το σημείο που συμφωνούν σχεδόν όλοι...
ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι πολιτικοί.
Οι πολιτικοί που μοιράσαν τα δανεικά σαν καραμέλες στον κόσμο για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους και τώρα τα ζητάνε πίσω.
Οι πολιτικοί που έκαναν "νόμιμη" την διαφθορά στην Ελλάδα.
Οι πολιτικοί που εκμεταλλεύτηκαν τις ανάγκες και τις αδυναμίες των ψηφοφόρων τους.
Αυτοί που μετέτρεψαν την υποχρέωση τους να προσφέρουν στο σύνολο, σε παροχή υπηρεσίας με μπλοκάκι.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να χωνέψουμε ότι οι πολιτικοί του σήμερα στερούνται ικανοτήτων. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ να αποκτήσουν ικανότητες να διοικούν. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να ξεγελάσουν τον κόσμο και να εκλεγούν. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ να κάνουν το σωστό για τον τόπο, αλλά να κάνουν αυτό που θα γέμιζε το σακούλι με ψήφους.
Αυτές είναι αλήθειες που τις συζητάμε όλοι επί τέσσερα χρόνια και τις ξεχνάμε την κρίσιμη στιγμή των εκλογών.
Μήπως δεν μας αξίζει κάτι καλύτερο;
Μήπως είναι πλέον όλη η "δεξαμενή" σάπια;
Ελπίζω πως όχι.
Ελπίζω να είναι θέμα τύχης, ότι έχει χρόνια να αναδειχθεί ένας πραγματικά σοβαρός πολιτικός.
Ελπίζω να είναι απλώς συγκυρία, ότι εδώ και αρκετά χρόνια αποφασίζουμε και δίνουμε την εξουσία μέσω της ψήφου μας σε "μικρούς" πολιτικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου