Η απάντηση είναι πολύ απλή. Καμία και σε κανέναν.
Αν δυσκολεύεται ο πρωθυπουργός και οι λοιποί αρμόδιοι να βρουν που πρέπει να αποδοθούν οι ευθύνες, μπορώ πολυ εύκολα να τους βοηθήσω.
Για αρχή, θα πρέπει να ψάξουν ποιοι υπουργοί έβαλαν τις υπογραφές τους για να περάσουν...
τα παρακάτω επιδόματα:
1. Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου για τους υπαλλήλους του Ο.Τ.Ε.
2. Επίδομα πλυσίματος χεριών για τους υπαλλήλους του Ο.Σ.Ε.
3. Επίδομα μεταφοράς φακέλου για το δημόσιο γενικοτερα.
4. Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία για ΕΘΕΛ.
5. Επίδομα αποστολής FAX για υπαλλήλους της Δ.Ε.Η.
6. Επίδομα παράδοσης-παραλαβής λεωφορείων.
7. Επίδομα κυλικείου Ο.Ε.Π. (Πολύ πιο τραγικό αν σκεφτεί κανείς ότι η χρήση κυλικείου και εστιατορείων στον συγκεκριμένο οργανισμό είναι ΔΩΡΕΑΝ)
8. Επίδομα δωρεάν παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στους υπαλλήλους της Δ.Ε.Η. (όταν υπογράφτηκε και για όσο ίσχυε)
9. Επίδομα μη καταβολής επιδόματος.
Μόλις το βρούν, που δεν είναι και κάτι δύσκολο, να υπολογίσουν πόσο κόστισε το καθένα στο ελληνικό δημόσιο και να βγάλουν τα ονόματα των αρμόδιων υπουργών έχοντας δίπλα το ποσό επιβάρυνσης που τους αναλογεί.
Έτσι θα έχουν αποδώσει την πολιτική ευθύνη για τα συγκεκριμένα.
Στη συνέχεια, εφόσον δεν υπάρχει καμία διαφωνία ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν κοροϊδία σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου (ελπίζω τουλάχιστον), να δημευθεί η περιουσία των συγκεκριμένων υπουργών και να τους αντιμετωπίσει η ελληνική δικαιοσύνη ως κοινούς απατεώνες.
Εκτός αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι τα έκαναν από ανικανότητα και όχι για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Εγώ πάντως, αδυνατώ να δεχθώ ότι πέρασε το παραμικρό από τα παραπάνω επιδόματα λόγω ανικανότητας ή βλακείας του αρμόδιου υπουργού. Αν πάλι θεωρηθεί ότι κάτι από αυτά δεν έγινε με σκοπιμότητα αλλά από λάθος ή ανικανότητα, οι υπουργοί που συνυπέγραψαν θα πρέπει να κριθούν επικίνδυνοι για το κοινό συμφέρον και να αποκλειστούν από την πολιτική.
Αυτή θα ήταν μια καλή αρχή για να ξεκινήσει η απόδοση ευθυνών.
Θα υπάρξει και συνέχεια προτάσεων.
Αν πάλι δυσκολεύονται να βρούν τα ονόματα όσων συνυπέγραψαν, θα τους διευκολύνω εγώ στο άμεσο μέλλον. Δεν είναι κρυφό άλλωστε.
Ελπίζω βέβαια αν συμβεί κάτι τέτοιο, να μην χρειαστεί να δώσουμε στην αρμόδια επιτροπή... ΕΠΙΔΟΜΑ "ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΕΥΘΥΝΩΝ"
Εγώ πάντως ευχαρίστως θα πλήρωνα ένα τέτοιο επίδομα.Δηλαδή να παίρνεις 100-200 ευρώ το μήνα επιπλέον αλλά να ξέρεις πως εάν εντοπιστείς να κάνεις τη δουλειά σου λάθος,τότε το λάθος θα το πληρώνεις από την τσέπη σου και θα σου "αποδίδονται ευθύνες" κάτι που τόσο έχει λείψει σε αυτή τη χώρα..Κάτι δηλαδή σαν το επίδομα ταμείου που παίρνουν οι ταμίες στην τράπεζα..Δεν είναι κακό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Για τα επιδόματα που αναφέρεις πάντως έχω τις ενστάσεις μου..
Δίκιο έχεις... άλλωστε τα 200 ευρώ μπροστά στην ηθική και την δικαιοσύνη δεν έχουν καμία αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο καιρό παίρνουν πολλά επιπλέον το μήνα χωρίς να πληρώνει κανένας το λάθος του.
Υ.Γ. Θα ήθελα να ακούσω πιο συγκεκριμένα τις ενστάσεις σου.
Όχι ρε παιδιά, μισό λίγο. Γιατί να παίρνεις επίδομα; Επειδή είσαι όμορφος; Το επίδομα υποτίθεται ότι παίρνεται όταν εμπράκτως εργάζεται περισσότερο από αυτό που λέει η σύμβαση εργασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έπρεπε οι ιδιωτικοί υπάλληλοι να παίρνουν επιδόματα με τον ρυθμό που παίρνουν οι ιδιωτικοί δεν θα υπήρχε ούτε μια εταιρία στην Ελλάδα, γιατί απλούστατα στοιχίζουν πάρα πολύ.
Όχι επιδόματα, αν πρέπει να κοπούν κάποια πράγματα, είναι οι εισφορές στα ασφαλιστικά. Πρέπει να τα παίρνουν οι υπάλληλοι στο χέρι κι ότι θέλουν ας κάνουν...
Φυσικά και δεν αναφέρομαι στους δημόσιους.
Τα γελοία αυτά επιδόματα δόθηκαν την εποχή που οι αγελάδες ήταν ακόμα «γεματούλες». Εκείνη την περίοδο οι συνδικαλιστές-εκβιαστικά και κόντρα σε κάθε οικονομική λογική-ζητούσαν αυξήσεις. Τα «γατόνια» οι πολιτικοί μας όμως ( καιροσκοπικά και για ίδιον όφελος, χωρίς να νοιάζονται για αυτή την χώρα) αντί να δίνουν μια αύξηση στο μισθό των υπαλλήλων βρήκαν την πανέξυπνη-για αυτούς- λύση να δίνουν επιδόματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα επιδόματα ως γνωστόν δεν υπολογίζονται στο βασικό μισθό, άρα ούτε και στις συντάξιμες αποδοχές, δεν θεωρούνται μόνιμα και φορολογούνται συνήθως διαφορετικά από τις τακτικές αποδοχές. Επίσης μπορούν να κοπούν ανά πάσα στιγμή από κάθε καινούργιο υπουργό (ευκαιρία για νταραβέρι δηλαδή) χωρίς αυτό να θεωρείται «βλαπτική μεταβολή» και έτσι να αποφεύγονται προσφυγές στο διαιτητικό δικαστήριο, Σ.τ.Ε., Άρειο Πάγο κ.τ.λ.
Οι συνδικαλιστές γνωρίζοντας αυτό το πράγμα, όταν έκαναν απεργίες ένα από τα κύρια αιτήματα τους ήταν η ενσωμάτωση των επιδομάτων στους μισθούς τους.
Οι πολιτικοί όμως για να μπορούν να «κάνουν παιχνίδι» έδιναν αυτά τα επιδόματα σε αυτούς που ήθελαν και όχι συνήθως σε όλους, και επίσης τους έδωσαν αυτά τα γελοία ονόματα προκειμένου σε μια στραβή (όπως σήμερα) η κοινή γνώμη να στραφεί στους υπαλλήλους που τα έπαιρναν και όχι σε αυτούς που αποφάσισαν να τα δώσουν.
Συμπερασματικά: Μην τρελαίνεστε με τα ονόματα που δίνουν στα επιδόματα. Δεν δίνονται για αυτό που περιγράφουν. Δόθηκαν αντί να δοθούν κανονικές αυξήσεις στο μισθό των υπαλλήλων προκειμένου να υπάρχει αλισβερίσι με τους πολιτικούς και σχέσεις εξάρτησης.
Το κακό είναι ότι οι πολιτικοί έδωσαν περισσότερα «λεφτά» σε ανθρώπους που δεν παρήγαγαν όσο αμείβονταν. Δεν με νοιάζει πως ονομάστηκαν αυτά. Δεν έπρεπε να παίρνουν τόσα «ΛΕΦΤΑ». Το πώς ονομάστηκε το επιπλέον αυτό ποσό είναι για λαϊκή κατανάλωση και για να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος. Το πρόβλημα δεν είναι εάν κάποιος παίρνει 1500€ μισθό και με τα επιδόματα προπέλας, κυλικείου κ.τ.λ. φτάνει τα 2000€ αλλά ότι βάζει στη τσέπη 2000€ ενώ παράγει για 800€. Θα με πείραζε εξίσου να παίρνει βασικό μισθό 2000€ χωρίς επιδόματα.
Και άλλα πόσα τέτοιου είδους επιδόματα υπάρχουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη path εννοείς οτι αν κάποιος στον Ο.Σ.Ε. δεν πλύνει καλά τα χέρια του θα μας πληρώσει; κοκ Τι επιδόματα ρε παιδιά ο μισθός υπάρχει για κάποιο λόγο. Κίνητρα απόδοσης (όχι σε όλους, στον καλύτερο ή έστω ανα τμήμα) να το καταλάβω, όλα τα υπόλοιπα είναι “ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ” όλων των μη δημοσίων υπαλλήλων.
Θα συμφωνήσω μόνο με την τελευταία παράγραφο του σχολίου σου Path.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που δεν συμφωνώ στα παραπάνω, είναι ότι αν δεν διευκρίνιζες την θέση σου στην τελευταία παράγραφο, ακούγονται σαν να τους κορόϊδευαν κιόλας που τους έδιναν επιδόματα και όχι αυξήσεις. Δεν τους λες και καημένους.
Επίσης, το ότι τα "γατόνια" εξυπηρετούσαν δικά τους συμφέροντα, δεν αποκλείει ότι εξυπηρετούσαν παράλληλα και αυτών που εισέπρατταν τα επιδόματα. Στο κάτω κάτω... τους έδιναν χρήματα που δεν άξιζαν όπως είπες και εσύ. Τι σημασία έχει οπότε ο τρόπος που τους τα έδωσαν.
Σχετικά με την συμφωνία μου πιο πάνω στο επίδομα "απόδοσης ευθυνών", ασφαλώς και είχε μια δόση χιούμορ.
Είναι κρίμα να χρειάζεται να δώσεις επίδομα σε κάποιον για να κάνει μια δουλειά για την οποία πληρώνεται έτσι κι αλλιώς.
@gemellini: Εννοώ ότι αντί να παίρνουν όλα αυτά τα γελοία επιδόματα ας παίρνουν τουλάχιστον κάτι που ταυτόχρονα θα τους δημιουργεί και υποχρεώσεις και θα τους δίνει κίνητρο/φόβητρο να κάνουν καλά την δουλειά τους (γι' αυτό ανέφερα το παράδειγμα των τραπεζών)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Spem: Εννοείται πως δεν βγήκαν χαμένοι από αυτό το πράγμα.
Αλλά αναλογίσου πόσοι άνθρωποι όπου και αν αυτοί δουλεύουν θα τους έδιναν επιπλέον λεφτά και δεν θα τα έπαιρναν χωρίς να ενδιαφερθούν αν το "μαγαζί" βγαίνει ή αν είχαν καταλάβει πως αφού οι εργοδότες/κράτος είναι τόσο ανίκανοι/αδύναμοι και ότι και αν ζητήσουν θα το πάρουν αν δεν "ανέβαιναν στα κεραμίδια" ουρλιάζοντας και διεκδικώντας ότι απίθανο τους έρθει στο κεφάλι.Και όντως είναι "κρίμα να χρειάζεται να δώσεις επίδομα σε κάποιον για να κάνει μια δουλειά για την οποία πληρώνεται έτσι κι αλλιώς" αλλά δυστυχώς είναι η πραγματικότητα και πρέπει να προχωρήσουμε με αυτή.
Δεν διαφωνώ με αυτά που λέτε απλά προσπαθώ να περιγράψω την πραγματικότητα.Φταίνε και αυτοί που βούλιαξε το "μαγαζί". Αλλά αν εστιάσουμε σε αυτούς πάμε σε λογικές "μαζί τα φάγαμε". Δεκτό. Αλλά δεν φάγαμε όλοι τα ίδια. Και δεν ευθυνόμαστε όλοι το ίδιο. Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες είναι οι πολιτικοί που ενώ θα έπρεπε να σκεφτούν περισσότερο μακροπρόθεσμα και με βάση το συλλογικό καλό αυτοί κοίταξαν την πάρτη τους. Οι υπάλληλοι ποτέ δεν μας είπαν ότι θέλουν να μπουν στο δημόσιο για να δουλέψουν. Να βολευτούν ήθελαν και γαία πυρί μιχθήτω. Τουλάχιστον ήταν ειλικρινείς.Να είστε σίγουροι πως όταν τα παιδιά όλων αυτών δεν θα μπορούν να ζήσουν διότι οι γονείς τους κατέστρεψαν το κράτος είμαι ο τελευταίος που θα τους λυπηθεί.
@Path Δεν έχουμε διαφωνία επί της ουσίας. Η πραγματικότητα είναι δυστυχώς αυτή και αυτή είναι που πρέπει να αλλάξουμε, να βελτιώσουμε. Να είμαστε από εδώ και στο εξής πιο υπεύθυνοι στις πράξεις μας και σε αυτά που ζητάμε. Να δίνουμε και να ζητάμε και όχι απλά να ζητάμε να μας δώσουν... ούτε μόνο να δίνουμε φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Panagiotis Atmatzidis Όταν διαλυθεί πλήρως αυτό το ασφαλιστικό έκτρωμα, κάτι που δεν είναι πολύ μακριά, θα είναι πολύ πιθανή η εκδοχή σου, με την οποία και συμφωνώ αρκεί να συνεχίσει να υπάρχει αξιοπρεπής ασφάλιση στο δημόσιο για όσους συνεχίσουν να το επιλέγουν. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να το αλλάξουν, γιατί θα είναι άμεση η κατάρρευση των ταμείων σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο.
Οι υποχρεώσεις δημιουργούνται από την ημέρα που προσλαμβάνεσαι σε μία δουλειά. Πληρώνεσαι για αυτήν την δουλειά δεν δουλεύεις δωρεάν. Εάν δεν σου αρέσει και θεωρείς ότι δεν πληρώνεσαι καλά, φεύγεις κανείς δεν σε υποχρέωσε να μπεις στο δημόσιο (μάλλον το αντίθετο έχει γίνει στις περισσότερες περιπτώσεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κάποιος δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα και βλέπει ότι δεν έχει δουλειά και κάθεται όλη μέρα είναι φυσιολογικό να λέει «οκ πληρώνομαι οπότε κανένα πρόβλημα»; Δεν πρέπει να προβληματιστεί έστω από πού τα βγάζει η επιχείρηση και για πόσο; Για το δικό του καλό το λέω για το αν θα έχει δουλειά αύριο.
Εάν δεν προβληματιζόντουσαν σημαίνει ότι ούτε τώρα προβληματίζονται για την πορεία της Ελλάδας παρα μόνο για την πορεία της τσέπης τους σήμερα, για το αύριο βλέπουμε.
Συμφωνώ στο ότι δεν φάγαμε όλοι το ίδιο απλά δεν δέχομαι ότι φταίνε πάντα οι άλλοι και εμείς δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης. Σε αρκετές συζητήσεις δυστυχώς με νέα άτομα αντιλαμβάνομαι ότι η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει ακόμα και σήμερα μετά από όλα αυτά αν κάποιος υποσχεθεί και δώσει δουλειές στο δημόσιο μεγάλο ποσοστό δεν θα ρωτήσει αν υπάρχουν χρήματα και για πόσο.
Τέρμα οι δικαιολογίες και τα άλλοθι. Όπως ισχύει για τους εθισμένους η παραδοχή του εθισμού είναι το ήμισυ της προσπάθειας απεξάρτησης. Ταπεινή μου γνώμη.